در زمان ولی فقیه پیشین امام خمینی (رضوان الله تعالی علیه) مردم و مسئولان ایشان را امام خمینی خطاب می کردند.ولی در حال حاضر به امام خامنه ای مقام معظم رهبری می گویند.ممکن است بگویید:زیاد گیر ندهید چه فرقی می کند حالا امام خامنه ای یا مقام معظم رهبری! مهم این است که ما به دستورات ایشان عمل کنیم.
ولی باید گفت: اتفاقا" خیلی فرق می کند.وقتی می گوییم" امام خامنه ای" یعنی با او "بیعت" کرده ایم.یعنی به حکم اینکه مسلمان هستیم با خدا بیعت کرده ایم و به دستور خداوند با رسول خدا و با امام زمان خویش بیعت کرده ایم و در شرایطی که خود امام زمان ما به صورت آشکار برای بیعت در دسترس ما نیست با نائب عام ایشان که ایشان و اجداد معظمشان(سلام خدا بر آنان باد) برای روز مبادا خصوصیات چنین نائبی را ذکر کرده اند،بیعت کرده ایم.
اما "مقام معظم رهبری" دارای بار معنایی بسیار نازل تری است.آنچه به نظر این حقیر می رسد این است که "مقام معظم رهبری" یعنی آن فرد فقیهی که شرایطش در قانون اساسی جمهوری اسلامی آمده است و البته این شرایط تا حدود بسیار زیادی بر همان امامت و نائب امامت تطابق دارد.ولی مسئله این است که وقتی شخصی امام باشد.تنها در چهارچوب قوانین الهی می گنجد(همانگونه که برای رسول اعظم و ائمه ی اطهار نیز این چنین بود)ولی وقتی از لفظ امام استفاده نمی کنیم.یعنی امام را در چهارچوب قوانین جمهوری اسلامی (بهتر بگویم قوانین کشور ایران!!!)نیز محصور کرده ایم که این مطلب درست به نظر نمی رسد.محصور کردن رهبری به چند دلیل اشتباه است.
اما اینکه چرا بعد از درگذشت امام روح الله خمینی به امام بعد از ایشان دیگر امام گفته نشد به نظر می رسد مسئولین مقصر هستند زیرا اگر از همان موقع در رسانه ها و روزنامه ها و سخنرانی ها و... از لفظ "امام خامنه ای" استفاده می شد،مردم هم همین اصطلاح را به کار می بردند و صد درصد این تاثیر قابل انکار نیست که اگر به جای "مقام معظم رهبری" از "امام خامنه ای" استفاده می شد، تاثیر سخنان،اوامر و دستورات ایشان بیشتر می شد،زیرا وقتی مردم شخصی را امام خود بپندارند بالتبع شنوایی بیشتری نسبت به او دارند تا اینکه او را تنها در یک منصب حکومتی ببینند و مثلا" فکر کنند که قبلا" پادشاه در این مقام نشسته است و امروز شخص دیگری است که براساس قانون اساسی جمهوری اسلامی عمل می کند.
به نقل از دانشجوی بیدار
