امروز صبح که خبر فوت آیت الله منتظری را شنیدم حس غریبی را تجربه کردم.
راستش را بخواهید میخواستم در این رابطه و با استفاده از بررسی اجمالی سیر تاریخی زندگی او، نکاتی عبرت آموزی را یادآوری کنم که شاید اگر پیام رهبر معزز انقلاب نبود، فضای این نوشته رنگ و بوی دیگری داشت!
به همین خاطر و در راستای نگرش کریمانهی رهبر و مقتدایمان که طرفداران همین طیف و همین شخص خواسته یا ناخواسته ظلمهایی را در حقش مرتکب شدند، به پیام تسلیت آن رهبر بزرگوار اکتفا میکنم.
پیامی که در عین کوتاهی، حرفهای زیادی برای گفتن دارد.
گفتنیهای من شاید! باشد برای بعد.
پیام حضرت آیت الله العظمی خامنهای +
"بسم الله الرحمن الرحیم
اطلاع یافتیم که فقیه بزرگوار آیت الله آقای حاج شیخ حسینعلی منتظری رحم? الله علیه دارفانی را وداع گفته و به سرای باقی شتافته اند.
ایشان فقیهی متبحّر و استادی برجسته بودند و شاگردان زیادی از ایشان بهره بردند.
دورانی طولانی از زندگی آن مرحوم در خدمت نهضت امام راحل عظیم الشأن گذشت و ایشان مجاهدات زیادی انجام داده و سختی های زیادی در این راه تحمل کردند.
در اواخر دوران حیات مبارک امام راحل امتحانی دشوار و خطیر، پیش آمد که از خداوند متعال میخواهم آن را با پوشش مغفرت و رحمت خویش بپوشاند و ابتلائات دنیوی را کفاره ی آن قرار دهد.
اینجانب درگذشت ایشان را به همه ی بازماندگان بویژه همسر مکرّمه و فرزندان محترم آن مرحوم تسلیت میگویم و رحمت و مغفرت الهی را برای وی مسألت میکنم.
سید علی خامنهای - 29/آذر/88"
و در پایان فقط میتوانم بگویم:
خدا کند که عبرت دیگران نشویم!
مطلب مرتبط:
.: دیگر خود دانید!