گروه بینالملل – رجانیوز: آنچنانکه از اخبار جسته و گریخته محافل نزدیک به مذاکرات ایران و 1+5 بر میآید، توافقی حول برخی از موارد اختلافی میان دو طرف در حال شکلگیری است که احتمالا در دور جدید مذاکرات هسته‌ای در حاشیه کنفرانس امنیتی مونیخ که از روز جمعه آغاز میشود، به صورت ویژه روی آن بحث خواهد شد. توافقی که دو طرف با عنوان «توافق کلی» به دنبال اعلام آن تا پیش از فروردین امسال هستند و متضمن خسارتهای غیرقابل جبرانی به صنایع هسته‌ای خواهد بود.
به گزارش رجانیوز در روزهای گذشته خبرگزاری آسوشیتدپرس در خبری با اشاره به توافق ایران و امریکا اعلام کرد «قرار است که ایران تعداد بیشتری از سانتریفوژهای خود را فعال نگه دارد، اما کارایی آنها در حد پایینی بماند، بدین ترتیب قابلیت بالقوه ایران برای ساخت سلاح هسته‌ای کاهش خواهد یافت، بدون اینکه مجبور به برچیدن تعداد زیادی از سانتریفوژهای خود شود.»
این خبرگزاری در توضیح خبر خود که به نقل از دو دیپلمات ناشناس مطرح کرده است مینویسد: « بر طبق پیشنهاد مطرح شده، قالب بندی سانتریفیوژهای ایران به نحوی تغییر خواهد کرد که میزان غنی سازی آنها کاهش یابد.
در ادامه گزارش آسوشیتدپرس آمده است که «ایران متعهد می شود بیشتر مقدار اورانیوم غنی شده تولیدی خود را به خارج منتقل سازد تا از این طریق میزان مورد نیاز این کشور برای تولید بمب کاهش یابد.»
این در حالیست که محمد جواد ظریف نیز در گفتگویی از نزدیک شدن به توافق بر سر موضوعاتی چون "چیدمان" سانتریفوژها که اتفاقا نقشی جدی در قدرت غنی سازی کشور دارد سخن گفته بود.
اما شبکه 2 اسرائیل جزئیات بیشتری از این توافق را مطرح کرده و عنوان کرده است که: «آمریکا آماده است با ایران توافق کند که این کشور 6 هزار و 700 سانتریفیوژ از 9 هزار سانتریفیوژ فعلی خود را نگه دارد. همچنین بر این اساس گفته شده است که آمریکا پیشنهاد محدودیت زمانی بین 10 تا 15 سال را به ایران داده است.»
این در حالی است که بر اساس طرحی که ظاهرا تیم ایرانی در تدارک پذیرش آن است، تغییر بزرگی در طراحی اتصالات7800 سانتریفیوژ ایجاد خواهد شد که خروجی آنرا به حداقل ممکن رسانده و عملا امکان بازگرداندن این این مجموعه را به طراحی اولیه اتصالات با زمان طولانی همراه خواهد کرد. برا این اساس عملا ایران با 7800 سانتریفیوژ، خواهد داشت. این در حالی است که در این طرح زیرساختهای غنى سازی فعلی برچیده و dismantle شده و و چیدمان جدید و بسیار ضعیف برای سانتریفوژها طراحی میشود. همچنین ایران میپذیرد 8200 کیلوگرم مواد غنی شده خود را به خارج منتقل کند.
تایمز اسرائیل نیز در همین زمینه نوشت: «شبکه 10 اسرائیل مدعی شده است که این توافق به ایران اجازه میدهد که بیش از 7هزار سانتریفیوژ فعال داشته باشد.»
بر اساس خبری که آسوشیتدپرس منتشر کرده است، ایران تنها مجاز خواهد بود که مقدار معینی ذخیره گاز اورانیوم و متناسب با تعداد سانتریفوژهای فعال خود داشته باشد و متعهد می شود بیشتر مقدار اورانیوم غنی شده تولیدی خود را به خارج منتقل سازد تا از این طریق میزان مورد نیاز این کشور برای تولید بمب کاهش یابد.»
اما در مقابل این امتیاز بزرگ، در مجموعه چهارگانه تحریمهای علیه ایران که شامل تحریمهای سازمان ملل، اتحادیه اروپا، کنگره امریکا و فرمان اجرایی رئیس جمهور امریکا تغییر محسوسی اتفاق نخواهد افتاد. بنحوی که تحریمهای مربوط به موضوع تروریسم و موشکی که «تحریم بانک و نفت» جزء آنها قرار دارد تغییری نخواهد کرد، و در موضوع تحریمهای تخصصی هسته‌ای نیز، تحریمها مرتبط با «عدم اشاعه» تا پایان دوره اجرای قرار داد که در بازه زمانی 10 تا 15 سال در نظر گرفته شده است، لغو نخواهد شد.
درباره لغو تحریمهای کنگره و یا امضای فرمان اجرایی جدید نیز، آنچه مورد استناد قرار گرفته، «اعتماد به قول» رئیس جمهور امریکا است که تا کمتر از دو سال دیگر از این مسند کنار خواهد رفت!
در گیر شدن تیم ایرانی در بازی «توافق کلی» و «توافق بر سر جزئیات» و دوگانه کردن این توافق نیز یکی از برگ برندههای دیگر طرف مقابل است که کارشناسان از آن به عنوان «کلاه گشاد» حقوقی در توافق در نظر گرفته شد یاد میکنند.
بر اساس این طراحی ابتدا کلیات مورد توافق قرار خواهد گرفت که البته برای ایران کاملا روشن و واضح و برای طرف مقابل بصورتی مبهم و کلی و تفسیر پذیر خواهد بود و عملا دست ایران را برای چانه زنی بسته خواهد کرد، تجربهای که در توافق ضعیف ژنو نیز تجربه شده است.
اکنون سوال اینجاست که راهبرد «توافق به هر قمیت» قرار است تیم ایرانی را به امضاء این توافق پر از نقص بکشاند و عملا باب یک استیلای حقوقی برای طرف مقابل را بگشاید!؟
کد خبر:218586 -
