مرگ دلخراش بانوی خبرنگار  سبز بر اثر اعتصاب غذا

باز هم جنبش همیشه بیدار و سرافراز سبز، یکی از دختران هنرمند خود را فدای راه آزادی میهن کرد.

بر اساس گزارش های رسیده از وکیل سولماز قمرالدوله، یکی از خبرنگاران فعال سبز در هفدهم مرداد 1389 برابر با روز خبرنگار به دلیل اعتصاب غذای طولانی دار فانی را وداع گفت.

به گفته همه شاهدان عینی، متأسفانه سولماز قمرالدوله طی چند روز گذشته و آینده!!! به علت گرسنگی به حالت کما رفت و برگشت مداوم داشته است!!! به نحوی که تمامی اتومبیل هاش عمومی و خصوصی (خصوصاً اتومبیل های مدل بالا) در مسیر نامبرده وی را به خوبی می شناخته اند.(فکر بد نکنید این آشنائی به دلیل "چیز"های بد بوده است ها!!!)

لازم به ذکر است، مادر بی رحم این کشته بیگناه سبز (که زندانبان او نیز بوده است)، نه تنها برای شام، اجازه صرف دو عدد پیتزا و یک عدد نوشابه خانواده را به این کشته سبز نمی داده است بلکه از او می خواسته که کمتر غذا بخورد تا روی دستش نماند و نتُرشد.(آخه یکی نیست بگه مگه دویست کیلو وزن هم زیاده؟)

بخش اسفبار ماجرا آنجاست که سولماز قمرالدوله از خوردن کله پاچه نیز منع شده بود.

به گزارش شبکه خیریه بی بی سی (که خیلی خوب و گل و ماه است)، سولماز قمرالدوله قهرمان که نمادی الهام بخش برای همه مبارزان راه آزادی است، به عنوان خبرنگار آزاد، امر اطلاع رسانی و مخابره خبر میان منزل "دائی نصرت" با خانه "عمه ملوک جون" را بر عهده داشته است، همواره اعلام می کرده که: "اگه یه روز از گشنگی مردم گناهش گردن مامانم ایناست ها ! "

یکی از دوستان نزدیک این شهید طی خاطره ای از سولماز قمرالدوله می گوید: سولماز همیشه یک مبارز و قهرمان خیلی واقعی بود! به جون مامانم اینا همیشه دوست داشت جونش رو در راه آزادی فدا کنه و حتی گاهی پرتقال پوست کنده و هلوی پوست نکنده می خورد تا به آرزویش برسد.

خلاصه . . .  جونم براتون بگه متأسفانه گرسنگی های طولانی سولماز قمرالدوله که گاه به مدت 10 دقیقه و حتی در موارد بسیاری تا 15 دقیقه نیز ادامه می یافت، باعث شد تا او اعتصاب غذا کند و بالاخره در روز خبرنگار، خبر فوت خودش را ! به منزل عمه ملوک جون اینا مخابره نماید.

لازم به ذکر است که اتاق فکرلندن و مرکز فرماندهی سبز(واقع در واشنگتن) از همین الان اعلام کرده اند همه اخبار مبنی بر زنده بودن سولماز کذب محض است و اگر کسی او راتوی خیابان دید هم بداند و آگاه باشد که او به زور شکنجه زنده شده است.  

در ضمن به همین مناسبت هیچ مجلس ختمی برگزار نخواهد شد چون سبزیجات از مجالس ختمی که برای آدم های زنده گرفته می شود، خاطرات خوبی ندارند.

مطلب را اینجا بخوایند