بعضی پزشکان به طعنه می‌گویند که همه مردم دو شغل دارند؛ یکی شغل خودشان، یکی هم پزشکی. شاید این‌همه باور غلط که درخصوص مسایل پزشکی بین مردم رواج پیدا کرده، ‌ریشه‌اش همین باشد؛‌همین اظهارنظرهای غلط و غیرکارشناسانه. ? مورد از این باورهای غلط پوستی را با هم مرور می‌کنیم...
* شکلات، آکنه می‌آورد!
اگر چه مطالعات کمی درمورد رابطه رژیم غذایی با آکنه شده اما در اکثر این مطالعات چیزی راجع به تاثیر غذا بر آکنه گفته نشده است. مردم اغلب فکر می‌کنند غذاهای چرب مثل شکلات و پیتزا و سیب‌زمینی سرخ کرده و بقیه غذاهای سرخ‌کردنی، یک جورهایی باعث بسته شدن منافذ پوستی‌شان می‌شوند و روغن آن هم به سطح پوست ترشح می‌شود. در واقع آکنه به این علت به وجود می‌آید که منافذ پوست به خاطر سلول‌های پوستی وباکتری‌های داخل منافذ بسته می‌شود. مطالعات اخیر نشان می‌دهد که ممکن است ارتباطی بین شیر و بقیه محصولات لبنی با به وجودآمدن آکنه وجود داشته باشد. گفته می‌شود که هورمون‌ها وبقیه فعل و انفعالات بدن و غدد چربی پوست آکنه را به وجود می‌آورند. پزشکان به این بیماران توصیه می‌کنند که مصرف محصولات لبنی را محدود کنند اما به هیچ وجه قطع نکنند.
* ضدعرق‌ها و دئودورانت‌ها به هیچ دردی نمی‌خورند!
اغلب افراد از این موضوع شکایت دارند که ضدعرق‌ها و دئودورانت‌هایی که استفاده می‌کنند خیلی موثر نیستند. یک روش برای مقابله با این مساله این است که ضدعرق‌ها و اسپری‌ها را شب، قبل از خواب استفاده کرد. صبح بعد از بیدار شدن از خواب هم یک نوبت دیگر دئودرانت‌ استفاده کنید.با این‌ روش میزان تعریق‌های آزاردهنده را می‌توانید به حداقل برسانید. کسانی که تعریق شدید دارند و از این موضوع ناراحت هستند باید به یک متخصص پوست مراجعه کنند. برای این افراد گاهی محلول بوتوکس تزریق می‌شود که به مدت ? تا ? ماه جلوی تعریق غدد عرق ناحیه تزریق را می‌گیرد.
* فقط خال‌های بزرگ و گوشتالو سرطانی می‌شوند!
خال‌های مسطح هم می‌توانند زمینه یک سرطان پوست باشند. اغلب افراد فکر می‌کنند فقط وقتی یک خال بزرگ و گوشتالو روی سطح پوست‌شان به وجود بیاید می‌تواند نشانه سرطان باشد. افراد غالبا خال‌های مسطح یا ضایعات هم سطح پوست را که تغییر رنگ داده‌اند، نادیده می‌گیرند. در حالی که این ضایعات هم سطح هم می‌توانند زمینه یک ملانوما یا سرطان پوست باشند. به‌طور کلی باید در مورد ضایعات پوستی متوجه چهار نکته زیر باشید، ضایعات و خال‌های نامتقارن، ضایعاتی که لبه و حاشیه نامنظم دارند، رنگ غیرطبیعی ضایعات و سایر ضایعات بالاتر از نیم‌سانتی‌متر به غیر از اینها. هر نوع تغییر در شکل ضایعات پوستی، هشداردهنده محسوب می‌شود.
* داروهای ضدآکنه را باید فقط روی جوش‌ها بمالیم!
اغلب کسانی که گرفتار‌ آکنه هستند، داروهای ضدجوش‌های آکنه را چه آنهایی که توسط پزشک برایشان تجویز شده و چه آنهایی که خودشان از داروخانه‌ها تهیه کرده‌اند فقط روی جوش‌های صورت‌شان می‌مالند و به بقیه پوست کاری ندارند. در حالی که اکثر این داروها، برای جلوگیری از به وجود آمدن جوش‌های جدید در جاهای دیگر پوست تهیه شده‌اند و فقط جوش‌ها را از بین نمی‌برند و خشک نمی‌کنند. این داروهای ضدآکنه، باکتری‌های سراسر پوست را که باعث به وجود آمدن یک جوش چرکی می‌شوند از بین می‌برند و به همین دلیل بهتر است در سراسر پوست صورت به کار برده شوند.
* زخم‌ را باید باز گذاشت تا زودتر جوش بخورد!
این تصور غلط بین مردم وجود دارد که فکر می‌کنند که با بازگذاشتن زخم و هوا خوردن آن، زخم زودتر خوب می‌شود. به همین دلیل بعد از یکی دو روز از پانسمان، زخم آن را باز می‌کنند تا به اصطلاح هوا بخورد و خشک شود. در واقع مطالعات نشان داده است که زخم‌ها در یک محیط مرطوب بهتر بهبود می‌یابند بنابراین بهتر است تا جایی که امکان دارد با یک پانسمان استریل و پماد آنتی‌بیوتیکی مثل پماد نئومایسین زخم را مرطوب نگه داشت تا کاملا خوب شود.
* مصرف ویتامین ای  زخم را بهبود می‌بخشد!
ویتامین E یک آنتیاکسیدان است که جلوی آسیبهای اکسیداتیو پوست را میگیرد اما هیچ مطالعهای وجود ندارد که نشان بدهد این ویتامین میتواند باعث بهبود زخمها بشود.براساس بررسیها مشخص شده است که این ویتامین به خاطر همین خاصیت خود جلوی بهبود سریع زخم را میگیرد و جوش خوردن آن را آهسته میکند.بهتر است به جای استفاده از ویتامین E از ژلهای سیلیکونی که به صورت ورقه در آمدهاند برای پوشاندن زخم و کمک کردن به جوش خوردن سریع‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌تر آن استفاده کرد.